Page 73 - Carmina - Poesie latine

Acrior hinc vis exagitat rapuitque furentis:
urguet enim nutu fremituque Sabazius inter
arma deus turbamque interque incendia visus.
Ipse deum, quotiens fumantia nocte per umbras
105 moenia respexi procul effulgentiaque igni,
caeruleis medium vidi serpentibus arces
caedere et inmensae tabulata exscindere turris.
O noctes et vina deum. Discumbere pictis
conlibuit lectis auro gemmaque bibenti.
110 Tunc arsere faces dum de laquearibus altis
haud visum genus ante virum stupet aurea lampas
pellitosque toris umeros hirtosque galeros
et nitidas murrhas et odoriferos alabastros
mucronumque minas. Ibi nos absumere Mysi
115 conscia vina maris certatim et Caecuba et omne
cellarum decus et centum servata Falerna
clavibus et Thasium potare et amystide Chium.
Amphora nulla vagos usquam neque testa fefellit.
"Heus here, cinge caput nobis et crura corollis".
120 Exoritur clamor, dominus dum corpore reptans
incurvo mirisque modis vepallidus ora
ad gladiatorum talos provolvitur, euoe!
Quin, Romane, pedes syrio nunc sedulus unguis
malobathro longae lassis caedisque viaeque?
125 Haec inluxerunt bona Saturnalia servis.
Ad cyathum gnatos unctis de more capillis
adspicis esse tuos. O terque quaterque beata
uxor quae fuerit pretiosis piscibus esca
ipsa suis. Cessas? Cenantibus atria mavis
130 constrictus servare Lacon fera colla catena?
Atqui tu tibi et esse canes et vulturis offam
muraenisque epulas homines, Romane, iubebas
ignorans ecquid veheretur vespere sero.
Parcere sic victis mos est tuus. Esto. Redemptas
135 legibus his animas in mutua vulnera servas
inque uncum tristemque tubam et spoliaria dira.
Foeda situ tenuit longas nos cellula noctes
corporaque inmeritis aluit devota sagina.
In tua verba simul misere iuravimus: uri,
140 vinciri, caedi. Sit nobis aequa potestas;
nos aeque ad gladium servemus iure Quirites.
Edidimus munus, placantes sanguine divos.
Quo clamore viros, iussos pugnare, superbos
excipimus! "Cives, praeludite! tela per auras
145 conicite! haec fieri mandat sibi funera princeps".
Stabant obtutu tacito totosque pererrant
adversos oculis fratres et pectora nota.
Nos fremere. Hic ferrum exacuit, rotat ille flagella
laminaque ignescit flammis et saxa parantur.
150 Undique mors furit. Excusso quandoque veterno
ecce ruunt strictis gladiis in volnera, iamque

73