Page 69 - Carmina - Poesie latine
P. 69

atque exauditas nulli ferus edere voces.
                   Mox iras gravis excepit sopor: ecce soporem
            45     somnosque obscuros oblivia longa secuntur.
                   Adsidua quin ille dies in nocte latentes
                   nequiquam veteremque diu spem quaerere pergit.
                   Heu dum conives, animis dilapsa vagantis,
                   nunc oculos caeci volitans eludit apertos!
            50     Sed iam nec regnum antiquum nec sceptra nec ipsa
                   iura sui patriamve cupit lucemve diei:
                   optat vel nigro respersum furfure panem,
                   vel qua vescentes Mariis captivus in armis
                   viderat hastatos sua per fastidia pultem.
            55     Dira fames vigilisque necant ieiunia ventris.
                   O sibi si valvis praeberet hiantibus aegro
                   per rimas inserta manus vel pauperis offam,
                   si fastiditam canibus demitteret escam!
                   Nil rapiat de luce; suas premat ore querellas,
            60     si licet obiecto letum vix pane morari.
                   Expectat; nec mente dapes depellit inanes
                   longaque ieiunus celebrat convivia secum.
                   Auscultat: quid? nonne fores crepuere? quid? umbra
                   nonne micat? solidam sed noctem continuat nox.
            65     Ast iam nec quaerit caeco solatia ventri
                   nec lucem tantum reseratis postibus optat,
                   non patrias optat tantum sibi redditus oras:
                   arma cupit, cupit arma furens; procul agmina cogit,
                   infrenos equites formidatasque sagittas.
            70     Quin caesis iterum Gaetulo litore turmis,
                   protinus aeriis existit ab Alpibus alter
                   Hannibal atque urbem ferro populatur et igni.
                   Tum vero, ut mentem vana de caede resumpsit,
                   olli radebat siccas sitis arida fauces.
            75     Stratus humi querulam taciturna per omnia guttam
                   auribus hausit iners; nec primum credere passus
                   obturat digitis aures avidasque moratur.
                   Mox sensim laxavit hians iter: ecce per umbram
                   putrida prorupto singultu gutta cadebat.
            80     Repere tum coepit, sicca si lambere lingua
                   udam detur humum, si iam contingat aventi
                   deciduo patulas fauces supponere rori.
                   Reptabat genubus sonitus vestigia rauci
                   aure legens, tacitam quae singultata per umbram
            85     ducebant caecis cludebantque latebris
                   exanimum: tandem labris procumbit hiulcis
                   aridus. Ast querulum recidens prope gutta sonabat.
                   Ille autem in solis positum se viderat absens
                   desertisque locis, nudaque iacebat harena.
            90     Fluxerat illi omnis siccato gutture sanguis.
                   Pantheraene lacer saevo seu dente leonis,
                   incertum: procul obscenae baubantur hyaenae.
                   Nox erat an nimium praestringit lumina sidus?

                                                           69
   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74