Page 71 - Carmina - Poesie latine
P. 71

GLADIATORES

                   Transierat montes, tumidos tranaverat amnes
                   Spartacus effusumque agmen servique veruti
                   vere novo – tacitus fastigia candor habebat
                   omnia, sed tenero gemmabant germine silvae –
            5      illi ad praeruptas aegre nunc repere cautes,
                   nunc ex angusto per aperta effervere saltu
                   et vallem vario trepidam turbare tumultu,
                   tum formidatos intra vanescere lucos
                   ac tritu crepitare pedum folla arida circum.
            10     Iamque propinquabant extremis ordine clivis
                   Lucanis, latisque tuis, Apulia, fundis –
                   montibus occiduus iam sol adflaverat aurum:
                   a pedibus tenuata magis fugiebat euntum
                   umbra, refulgebant in celso vertice silvae –
            15     cum subito primi speculis et colle potiti
                   deriguere. Aliae atque aliae iuga summa catervae
                   adscensu superant: oculos stupor omnibus urguet.
                   Namque in conspectu per clivos longa per arva
                   ordinibus densis acies a sole renidet
            20     romana innixusque hirtis exercitus hastis.
                        Pilatae saepes et murus aeneus obstat.
                   Hinc illinc glomerantur equi fodiuntque sonantem
                   tellurem pedibus, tremulum et procul auribus hinnitum
                   adrectis tollunt ad equos in culmine visos.
            25     At medium peditum robur solidique manipli,
                   ut paribus quincunx colluceat intervallis.
                   Signa notis fluitant, apri taurique lupique
                   atque aquilas inter saevas saevasque secures
                   auro et sanguine a procul ardet luce sagi dux.
            30     Prospiciunt servi, vibrant clamoribus auras.
                   Ut cum forte leo lustrat deserta sub astris:
                   namque sub occasum a specula despexerat alta,
                   pergentem longo per harenas ordine turmam,
                   aut Numidas nudos aut cirratos Garamantas:
            35     vidit, at in solo Sphingis de more iacebat
                   vertice; nunc sequitur nocturnus equosque camelosque
                   et praedam meditans cauda iam terga flagellat;
                   cum subitum exoritur iubar, ille repente resultat.
                   In tutis dormit flammis vallata caterva,
            40     dum pernox rudit, et caecae tremuere tenebrae.
                        Interea cedens radios sol colligit et iam
                   eximit ex oculis galeas et martia pila.
                   Una effulget adhuc rutilantisque evomit ignes
                   in mediis aquila agminibus. Sic dira cometae
            45     flamma super tacitum camporum fulgurat aequor.
                   At iuga compleri deinceps adversa videres
                   Thracibus et sensim rubro subtexta vapore
                   exstare, et propius nigras accedere formas
                   horrendorum hominum. Tela illi et bracchia iactant

                                                           71
   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76