Page 78 - Carmina - Poesie latine

saepe mei me visa pedis defixit imago
exanimem. Dentes aprorum et dira luporum
lumina nil timui rutilis exstantia flammis;
heu consanguineos in densis frondibus ungues,
360 pallentis voltus vocaliaque ora pavebam.
Et quotiens horrere lupis ululantibus auras
audieram pernox, atra formidine caecum
stare nemus, canibus tunc his custodibus esse
atria tuta mihi gaudebam et voce sequebar
365 latratum procul increpitans ex ilice nigra.
Nam fuit in mediis ilex densissima dumis.
Haec qua rugosus ramos pandebat opacos
truncus et in patulam diffundi coeperat umbram,
sedem rimanti dederat tabulataque celsa
370 et viridante casam praeseptam fronde perennem.
Hic filice instravi molli foliisque cubile
castaneae, inpositis contexto vimine tectis.
Hic demittebam securae membra quieti
haud solus. Celebre hospitium, sociata taberna est.
375 Horrea namque sibi, tepidas hic fecerat aedes
tutus ab insidiis hominum ventique sciurus
augur, ut hac foribus resonantia flamina clausis
exciperet, stipulas ulvam, sua postibus obdens
perculsus trepido terrore repagula; at illac
380 callidus exiguam laribus reserare fenestram
dumque euri saevi sileant, dum stridulus imber
desinat, exanimi lumen praepandere genti.
Quem modo nutanti mirabar vertice ramum,
et volucrem mutare trementis ilice fagos,
385 truncorum modo quadripedem per lubrica saltu
scandere et extremae iam iamque insidere frondi.
En quadam rapit ille manu versatque volutatque
adsiduus dum dente nucem displodat acuto,
en caput argutum et cauda leve corpus obumbrat,
390 Me quoque pascebant bacae et silvestria fraga
adsuevique inopi metuens seponere brumae
fagorum glandes et dulcis amygdala nuclei:
saepius at praedas avido dabat arcus opimas
taxeus et rigida surgentes cuspide iunci.
395 Parva diu telum rapidis eluserat alis
atricapilla (comis invenit nomen ab atris
avia semper avis cantu virgulta latenti
in silvis mulcere nigris adsueta, nec illam
non credas recubantis humi pastoris avenam).
400 Haec fugiens ornum totiens repetebat eandem.
At fixi tamen observans in frondibus ipsis
hospitii. Cadit in caput illa et volvitur et iam
praedam inhians crispante manu captare videbar,
inplicuit cum ramus avem: me praeda fefellit
405 pendula. Conscendo manibus genibusque, levisque
exuvias rapio. Cum deinde attentius ipsam

78