Page 79 - Carmina - Poesie latine

inspicerern ternasque erucas ore tenentem
mirarer, prope garritus mihi perculit aures
ingens et media conspectus nidus in umbra,
410 nidulus intextus villis et cortice glauco;
unde caput pullos tris exsertare videbam
inplumis patulisque manus incessere rostris.
Paenituit subiensque vices genitricis ademptae
vermiculis alui subolem fovique rigentem.
415 Parvula gens laribus parvis successit amica,
implevitque novis garritibus atria nidus
pendulus atque uno rostella hiscentia terna
tempore, cum sineret praedis venatus onustum
exiguis remeare, manumque adferre cicadis
420 raucisonis stridentem et pennigeris formicis.
Tum tremulosque pilos numquam narisque micantis,
necubi tesserulam catus alter frangeret hospes,
non timui, donec sat avis confidere pennis
iam ratus emisique manu iussique volare
425 et caelum cantu libertatemque sequentis,
quae iam gestarent atris sua pilea plumis.
Sed cum me tenuis noctu vagitus et orba
somnia in acria specula persaepe movebant,
nenia visa meas impellere longius aures
430 oblitumque animum nota dulcedine temptat.
Quin etiam subiit formae muliebris imago,
at non clara tamen, qualem muscosa lacunae
aequora et atra palus reddat spectantibus umbram.
Sic lacrimis coepi tandem cognoscere matrem
435 et mecum tacitus, quibus illa quiesceret oris,
quaerere, quae fata heu vita potiora tulissent.
Tum demum frustra servilibus oscula pressi
uberibus, quae haud vitali manantia vita
devotum miserans lacrimis madefecit alumnum;
440 quae forsan crudelis acu, quae verbere forsan
laeserit et matrona potens laceraverit ungui;
at vivam illa gemens prolem reminiscitur orba.
O decies miseram matrem peioraque passam,
cui proprium nostro cumulare dolore dolorem
445 acciderit, quae saepe suam incusaverit alvom!
Me vero, ut puerum, si quando exarserit ira,
tundat humum, proiecta crepundia proterat amens,
blanda manu mater, muto deleniit ore.
Omnia tum placidis oculis spectare; laborum
450 communisque viae comites adsciscere cunctos;
parcere viventi; dubiae cunabula sortis,
frondibus aut tecta, aut tremulo pendentia ramo,
mente sequi teneris metuens inplumibus auras
et pluvias rostrumque tuom, sacer ales, et ungues.
455 Tum noctu vigilans videor persaepe videre
desertos nidos timidasque audire querelas
circum per loca maesta soporiferasque tenebras,

79