Page 84 - Carmina - Poesie latine

100 Quod si quid adfers, non feres et tu nihil.
Iam claustra pande, iam fores hirundini
reclude, namque non senes, pueri sumus».

Haec Claudi latebras animi prope personat imas
nenia: mox tenet Antiopes immobilis ultae
105 vultus et aeternae muto de marmore voces.
Ut mare spectatum rediit (iamque aequore nulla
navis erat, portu quae iam fortasse latebat)
tunc iterum venit puerilis cantus ad aures.
«Venimus ecce viri multum florentis ad aedes,
110 qui florens opibus valde tumet usque beatus.
Vos ipsae patefite, fores, nam copia limen
intrabit, simul intrabunt et gaudia, necnon
pax bona...» Quid, Claudi, quid te nunc eripis? Adsunt
quod famuli, te ideo suspirans eripis, ut sic
115 clamantem excipias contenta voce Thrasyllum
«Augusti modo legatus de navibus exit
Caesaris ad meritos iam te revocantis honores!»?
«Quis scit» ais «felix utrum hic mihi nuntius adsit
an malus? atque Rhodi melius Romaene futuro?
120 Nuper hirundinibus cordis secreta patebant,
intrabat bona pax, animo bona gaudia suadens.
Sed maior me vis et ineluctabilis urguet
aut rapit». Hinc pedibus taurus sese erigit, illinc
Laocoon frustra tentos divellitur artus;
125 neniaque illa venit sensim puerilis ad aures
«Annuus huc redeam, redeam tibi sicut hirundo!»
«O utinam hic» inquit «semper, Chaldaee, vel exul!»
Dixit, at ex animo dixisset necne, nec ipse
norat, qui norat caelum fatumque, Thrasyllus.

vv. 85 sqq. Χελιδονισμὸν ita verti ut iambicis tantummodo numeris uterer, hemiambis, dimetris, trimetris.

84