Page 82 - Carmina - Poesie latine

CHELIDONISMOS

«Quid censes igitur?» vix tandem pauca Neroni
exciderant haec ore: nihil muttire Thrasyllus,
sed dimetiri tacitis cuiusque tabellis
sideris et positum et spatium et componere caelum.
5 Nox erat: in sola non longe rupe remotus
unus adest magno nigrescens corpore servus.
Subiacet unda tonans et suda silentia pendent.
Hic «Teneo» secum, et paulum cunctatus in aure
«Nil istis opus est, Tiberi, iam testibus» inquit,
10 et servum nutu capitis monstraverat. «Aude,
nam nihil huic hominis praeter parere relictum est»:
Claudius haec. Numeros iterum temptare Thrasyllus
anxius et numeris intermiscere subinde
«Magnum! proferri vix quod patiatur in umbras!»
15 Nil Romanus ad haec, tamquam nil scire laboret,
conversis oculis alio, non mente: recursant
quippe animo voces occulto, carmina, signa,
et sortes et aves et puro fulgura caelo.
Nempe, Rhodi numquam prius ulli visa, volantis
20 forma super scopulos aquilae, per somnia vulgi,
exulis adsedit clangens in culmine tecti.
Hesternoque die, dum vestes exuit, igni
comprensam tunicam subito exardescere vidit,
privatum exueret monitus sibi denique monstro
25 atque hominem, iamiamque et rex et divus adiret
quaerenti quae fons Aponi monstrasset et aureis
summa Venus talis, quae miris ignibus arae
et subita coram flammati luce Philippi,
Livia quae concors et quae Scribonius olim
30 sensisset, regem puerum quandoque futurum,
sed nullis sceptris, nullo diademate regem.
Claudius haec repetit defixa mente, seorsum
divisis oculis; vacuas nam prospicit auras
et de sidereo numquam Cratere bibentem
35 Corvum: quippe vetat fatum, vetat insopor Hydra.
«Haec summa est, Tiberi Claudi: quo nasceris» inquit
astrologus «caelo, regnabis Caesar». At idem
illi vultus erat dubiaeque silentia frontis
et color atque oculi grandes in nocte videntes.
40 Innuerat stanti tacitus fortasse ministro,
qui propius sensim Chaldaeum venit, at ipsum
fugerat obrepens subitaque adflaverat umbra.
Hic «Chaldaee,» Nero «mundi qui dispicis astra
fataque de nimis occulta venientia nocte,
45 dic age, quo caelo, quo natum denique fato
compereris te tute». Tremor quatit ossa Thrasyllo
continuo: limis furtim respectat: adest iam
servus: sub pedibus longe mare detonat imum.
Sed tremulis tandem digitis rapit ille tabellas

82