Page 86 - Carmina - Poesie latine

50 in solem impingi: contusum discutit aurum
Caesar et Oceanus scintillas ebibit astri.
Iam sol nullus erat: nigro mare murmure mussat;
cum mi aures gemitus deserta in rupe sedenti
perculit atque atras incidit spissior umbras
55 umbra pererrantis circum loca principis, et vox
"O lux!" in solis "o lux!" auditur harenis».
«Germanum dubito te nunc dicamne Sabinum»
Rufus ait: «noctis sed pars est quarta: facesse».
Barbarus it: quartus miles redit, oscitat intrans
60 atque ait: «Heu quantum te fors mutavit ab illo
quem nos in castris patriisque eduximus armis!
Cur caligae pudeat, sagulum quid, pupule, temnas?
nullane vicenis umquam rauduscula princeps
assibus adicies? equidnam cedet agelli?
65 Qualis equos, quandoque manet nos, Rufe, senectus».
Cui Rufus: «Nos cocta quidem numerabimus exta:
sed quid equos memoras? scribam carbone:» LABORA
scribit ASELLE «gravem versa, veterane, catillum»
QUOMODO EGO «stilus heu mihi nunc obtunditur: addam
70 pauca: LABORAVI» «Bene! recte!» «ET PRODERIT»: inter
haec «taceas, sodes, stationes circuit...» inquit
Gratius; at Rufus TIBI pingit sedulus et «Quis
iste?» rogat. «Cedo tessellam». «Hoc age». «Cassius inquam
Chaerea». «quem perdant omnes male dique deaeque»
75 «Quis mihi tessellam?» «scortum plorare sagatum».
«Quamquam commodius gladio proludere in illis
sensisti turbis...» «Quid muttis?» «Tessera nobis
est opus». «Atque eccam». «Quo verbo inscripta?» «PRIAPUS».

86