Page 87 - Carmina - Poesie latine

RUFIUS CRISPINUS

Ut totum soli sese dabat angulus Anti
caelumque infusum volvebant flustra serenum!
Nil nisi caeruleum: praeterquam longa larorum
albebat series, et euntia vela per altum
5 candida, dein umbrae volucres, et villa Neronis.
Tam leviter sabulum, tam leniter unda lapillos
mordebat, suavi pertentans litora suctu,
clarius ut streperet puerilis naenia ponto.
Nam grex impubes ipsa ludebat in ora
10 aeterni maris, et blandum superare susurrum
pergebant, tamquam senior moniturus adesset,
exciperent laetis, quotiens avus hisceret, ipsi
vocibus. At voces minuit sensimque catervae
iam tacitae patulos ad se convertit ocellos
15 visum aliquod: longum veniens procul agmen ab urbe
atque auri nitor et pallae tunicaeque volantes
mixtaque quadrupedo cita tintinnabula plausu.
Esseda tendebant pilentaque mollia cursu,
lictoresque in equo vecti DECEDITE crebro
20 clamabant APERITE CAPUT. Nam si quis in arvis
aut meteret segetes aut umbram demeret uvis,
adstabant omnes venerabundique manebant:
quippe vehebatur sacro mulier carpento
mortali maior, miro pallore, sed omnis
25 in gemina deinceps oculorum luce refulgens.
Lictoresque VIAM DATE virga et voce minantur,
quadrupedes stimulant, clamant ADVERTITE, CIVES.
Ecce autem, famulis frustra revocantibus, agmen
praetextatorum currens adventat ab ora:
30 pandebant alas, ut aves a fluctibus albae
late caeruleis, pueri cantumque ferebant:
iamque adsunt. Tonat AUGUSTAE DECEDITE lictor:
at sese puer extendens in brachia: MAMMA!
Explicuit subito frontem Poppaea, nigroque
35 flagravere oculi complexi lumine natum.
Heu! procul ancillis et servis tradere carum
passa caput, dubio nunc venerat anxia corde
volvens nubila verba superciliumque Neronis.
Nunc dulci nato reticens afflabat amorem
40 mater inexpletum. Pueri frons rosida cursu
purpureisque ardor malis et pectus anhelum:
ad ventum volitat rutilis coma florea cirris.
Momento mater declinat lumina, vultumque
avertit, currusque elabitur, et puer audit
45 sub tecto sonitum procul ingeminare rotarum.
Mox puero custos: «Rufi Crispine, quid haeres?
Assequere hinc mecum socios unaque relictos
iam lusus repete». At villam petere ille volatu,
inque via miseras et longa per atria secum

87