Page 206 - Carmina - Poesie latine

225 Nam sacra tacitas mane via pergere virgines,
in Cois vitream prospicio fulgere Lesbiam;
nunc multis inhio templa togis candida, nunc forum
mi stridet lituis, mi galeis undique fluctuat.

Procedunt nivei rite boves cornibus aureis,
230 albis currus equis atque rotis plaustra sonantibus...
Sed quas inmemori corde premo sollicitudines?
iam fusis oculi cur iterum nunc lacrimis madent?

quis indigna sacris laesa dolent bracchia vinculis?
quos lucos tacitos, quae croceis robora floribus,
235 quos segnes Arares ambigui fluminis adpeto
frustra, quam rutilam caeruleae virginis heu comam?

V. - MONS TITAN

Te campus albis discolor oppidis
velisque late candidus Hadria
Titana mirantur sereno
240 tergeminum vigilare caelo.

Te quisquis acres linquere Lingones
vult atque harenas inmemores maris,
sive ille pilis obstrepentes
Romuleis pede transit amnes

245 (hostis deorum vectus equo viam
plebeius urguet consul, et ungulis
de nocte concussum citatis
Flaminium resonat statumen);

seu conpedito quae volat inpetu
250 ferrata rauco flamine percita
certique moles inplet auras
tramitis inpatiens boatu,

circum stupentem per celeres rapit
agros, per ulmos usque volubiles,
255 dum cernit et collem supinum
ad tumidos equitare montes;

laeto salutat murmure te, triceps
Titan, beatam et culmine Romuli
urbem triumphatique Romam
260 temporis inperiosiorem.

206