Page 201 - Carmina - Poesie latine
P. 201
45 In nigros circum taciturna lucos
fugerat cornix, repetebat urbis
turba corvorum memorum quadratae
saxa Palati,
cum solum Tuscum decimo die te
50 redditit maio, Crepereia, soli
pronubam post innumera induentem
saecula gemmam.
Vitrea virgo sub aqua latebas,
at comans summis adiantus undis
55 nabat. An nocti dederas opacae
spargere crinis?
Sed quid antiquis oculi videnti
nunc mihi effeti lacrimis madescunt?
quas premo curas alioque eundem
60 corde dolorem?
Murteum vidi memor ipse sertum
quosque fulsisti religata crinis,
et manus iunctas tenuisque dextris
farris aristas.
65 Nota, post longos amethystos annos
quae refert alas oculis ruentis
gryphis et cervam, Venerique pupa
nota negata est.
Crastina, sacris Lemurum tenebris,
70 nocte, cum pictae volucres tacebunt
et canes, nudo pede per soporam
deferar umbram,
et fabas sumam iaciamque nigras
pone per noctem noviesque dicam
75 «His fabis, manes, redimo, Tryphaenae,
meque meosque».
Dumque tu aversum sequeris manuque
tangis exsangui levis umbra dona,
tinnulo parcam moriturus aeri
80 respiciamque.
En ades. Sic lectus eburnus olim
pallidam, me flente, nefas, habebat.
Sic eras, collo nitidum reflexo
fusa capilium.
201