Page 205 - Carmina - Poesie latine
P. 205

laetis perniciem canes?



                                             3

                                                             ad A. Romizi

                           Me non discolor institis
                           aut mannis rapidis trita iuvat via:
                           me saltus iuvat avius
            200            multoque impluvium passere concinens.

                           Non plebs per cuneos frequens
                           non festiva movet turba faventium:
                           sed vox libera candidi
                           fratris, sed tacita pressa manus manu.

            205            Quin praebere silentibus,
                           quos umbra cohibet terra cupressina,
                           aurem mi satis est, pia
                           si dicat genetrix «Macte, puer, puer».




                                             4

                                                            ad F. Martini

                           En unquam adspiciam quercubus obsitum et
            210            mollem populea fronde Lucretilem et
                            quae manantibus ima
                                lymphis obstrepit Usticam?

                           Nunquam: sed volucri mente sequor tamen
                           vatemque in latebris dulcibus adloquor;
            215             una putris in umbra
                                fani iam sedeo tacens:

                           iamque, et multa senex comiter auribus
                           instillare meis, dum viridi movent
                            spinum in saepe lacerti, et
            220                 illud «Magna memor fuge».




                                             5

                                                             ad H. Vitelli

                   Cum pulsae latiae dulce fides pollice murmurant,
                   oblita videor tum veterem mente resurnere
                   vitam, lapsa gravi tum recolo saecla silentio,
                   tum iam visa novis obstipeo luminibus videns.
                                                           205
   200   201   202   203   204   205   206   207   208   209   210