Page 208 - Carmina - Poesie latine

Odere lectos qui subolem ferant
vitaliorem, scilicet, integros
odere natos qui sub auras
vimque gerant animosque patrum.

305 Nox alma vos et lassa quies habet,
dum tota vestris sub pedibus ruit
haec gens in hostes et salutat
iussa mori peritura solem.

Quid vos? Iacetis: nam nihil attinet
310 fortes creari, vivere fortium
hoc quantulumcumque est, et esse
qui valeant satis in leonem.

Id, dormientes, id dare vos, nefas:
unos virorum qui gelide viros
315 auditis imbelli necari
iam numero puerosque tabe.

VII. - AD VICTOREM REGEM
ANNO ITALIAE LIBERATAE L

Hic tu manebis, conditor, optime.
Terramque frustra magnus equus fodit,
tamquam peracturus diremptam
320 nocte viam dubiamve pugnam.

Consistat. Absunt iam litui procul.
Vanescit omnis clamor. Obit furor
ceu sidus infestum. Renidet
Pax roseo veneranda caelo.

325 Haec ara Pacis, fortis eques, tuae.
Te rura caelum nutriat augure
frugesque sol felix ab arvis
eliciat latiusque raster.

Ac temptet altis oppida sibilis
330 foedetque fumis ignipotens labor
dum dulcis umbra lar et unum
quemque suus iuvet hortus aura.

Maestos sequatur carior exsules
antiqua mater nec sinat immemor
335 errare per diversa terrae
solivagos inopesque iuris.

Nostri revisant litora navitae,
quodcumque nobis paruit aut patet

208