Page 202 - Carmina - Poesie latine

85 Flamen oblitas grave tibiarum
nunc procul flenti mihi pellit auris
neniaeque urguent resonoque maesta
praefica lesso.

Ducitur funus per aprica ripae,
90 murmur etrusco Tiberi ciente
triste, per sepes ubi gignit albos
spina corymbos.

Floridam non te ruber igne Vesper
matris abduxit gremio morantem
95 nec faces «Hymen» pueri levantes
concinuerunt.

Cymbiis fusis ego rite lactis
condidi mutis animam sepulcris
edidique amens «Have have» supremum
100 ipse «Tryphaena».

Vesper adflavit pariis columnis
luteum molis iubar Hadrianae,
Pincium tranant fugiente corvi
agmine collem,

105 cum rapi sensim videor silentisque
inmemor cordis per inane ferri,
iam tuae frustra revocante matris
voce Philetum.

III. - GALLUS MORIENS

Hic hic ubi ictus volnere candidum
110 pectus sarissae figit humo manum
et colla torquatus reflexit
languida poplitibus solutis,

notis obibit fluminibus procul
viscique sacri robore fertili.
115 Non, brenne, Theutates viarum
te inmemorem, sate Nocte, ducet.

Hic hic obibis. Nunquam utinam tui
vox illa et Euris nuncius ocior
venantis in silvis opacis
120 attonitas pepulisset auris!

Sublimis auras saeva secans volat
atque in Gebennas se adlevat arduas,

202