Page 162 - Carmina - Poesie latine
P. 162

gaudent sive dolent, lacrimas quibus exprimis illas,
                   gaudia quae valeant aliquo miscere dolore
                   cum surgat medio levis ex maerore voluptas.
                   Tum similes fiunt fraterno foedere iuncti.
            395    O mensae pueris communi pane paratae
                   et dapibus parcis, o sacrum nempe diurnum
                   ipso in vestibulo templi vitaeque ferendum!
                   Hinc amor et pietas, hinc pax se candida tollit.
                   O flores populi, vestis quibus esse videtur
            400    ex levibus foliis! O plausis labile pennis
                   agmen et argutae voces et cantus ad auras
                   sublatus tremulumque novo quasi sidere caelum!

                                            VII

                        Nunc igitur canite, o pueri roseaeque puellae,
                   Italiam. Italiae vox non iucundior ulla est;
            405    nam gracilis vox ista tubas sonat et fera pugnae
                   classica et in mortem patres sine fine ruentes.
                   Nunc cantu classes italas italasque cohortes
                   rite secundetis. Forsan procul arriget aures
                   in specula mali stans celsa nauta marisque
            410    explorans fremitum, si qua natet hostis in undis;
                   forsan et attollet veles caput unus et alter
                   excubitor tenebris inhians noctique dolosae:
                   nam mare fluctisonum procul et deserta locorum
                   omniaque insidiis, saevo plena omnia leto,
            415    ceu globus alituum velox nubesque canorae,
                   virgineus, pueri, vester superevolat hymnus.
                   Dicite subiectam quibus olim iura dedisset
                   et mores artesque suas, penitusque sepultam
                   ut tantum laudes ferret nomenque sepulcrum,
            420    subsiluisse solo stantemque omni pede pestes
                   atque hostes omnes procul abiecisse potentem
                   Italiam – excubiae, quae post vos, ante supraque est. –

            v. 21. Graecia enim antiqua, ut scribit Timaeus, tauros vocabat ἰταλούς... Varr. R. R. II, 5.
            [v. 49. A. . XII Kal. Maias, qui dies est pridie Perilia, sol Ariete relicto Taurum ingreditur. Ovid. Fast. IV, 713 sqq.]
            v. 62 sqq. Alii scripserunt quod e Sicilia Hercules persecutus sit eo nobilem taurum qui diceretur Italus... Varr. l. l.
            v. 72 sqq. Hom. Od. XI, 601 sqq.
            v. 116 sqq. Verg. Aen. VI, 659.
            v. 139 sqq. T. Liv. Hist XXI, 22.
            v. 208 sqq. Nazar. Pan. ad Constantia, 22 sqq.
















                                                           162
   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167