Page 138 - Carmina - Poesie latine
P. 138

cernit:


                           hirundinibus leviter sonuere ruinae
                   suspensique nigris capitellis ordine nidi.
                   Apparent dumi tremulaeque cacumina silvae
                   et celsae pinus in vertice Pallanteo.
            425    Coepit tum pastor traductam lampada luci
                   et matutino trepidam proponere vento,
                   dein bucca sufflare fera, dein mergere fonte:
                   nequiquam, posuitque iterum redditque sepulcro
                   ardentem, tacitumque iterum lapis occulit antrum.
            430    Semper ubi splendens pendet tibi, maxime Palla,
                   primitiae tantae laudis tantique laboris,
                   atque agit excubias aeterno lumine Romae.


                        Aeternum spiras, aeternum, Roma, viges. Tu
                   post multas caedes, post longa oblivia rerum
            435    et casus tantos surgentesque undique flammas,
                   tu supra cineres formidatasque ruinas
                   altior exsistens omni de morte triumphas;
                   tu populis iuris per te consortibus offers
                   mirandam te nunc in primo flore iuventae,
            440    Pallantis similem, tutam fulgentibus armis,
                   accinctam gladio: terrarumque imminet orbi
                   illa ingens cuius gentes de lumine lumen
                   primum accenderunt, quae nobis discutit umbram,
                   Roma potens, vitae potior tua tempore lampas.

            v. 3. De tribus nominibus Romae cfr. Gregorovius I, pag. 458; Graf, Roma nel Medio Evo, I, pag. 13 [Vide etiam quae
            adnotata sunt ad v. 131 Solitudinis].
            v. 7 sq. Cf. Soph. Antig. 781, 785.
            v. 15. De Pallantis feretro cf. Verg., Aen. XI, 65: ― arbuteis... virgis ‖ et sqq. ad sqq.
            v. 112 sqq. De ascia cf. Iac. Boni in Nuova Antologia, 16 aprile 1911, pag. 21.
            v. 234. Frameati a framea. Tac. Germ. 6.
            v. 278. Favisae locum sic appellabant, in quo erat aqua inclusa circa templa. Sunt autem, qui putant, favisas esse in
            Capitolio collis cisternisque similes, ubi reponi erant solita ea, quae in templo vetustate erant facta inutilia. Fest. p. 62
            Th.
            v. 303 sqq. De Roma deserta cf. Gregorovius I, pag. 306, 309.
            v. 409 sqq. De Pallantis sepulcro cf. Wilh. Malmesburgehsis (Migne, CLXXIX, pag. 1191), 357.






















                                                           138
   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143