Page 122 - Carmina - Poesie latine

insoliti tauros et equos currumque triumphi.
Oblitum e somnis expergefacta requirunt
templa sacerdotem. Turbae clamore resultat
50 et veteres tigres hiat immemor Amphitheatrum.
Stipat flava gradus templorum turba basesque
unde altae statuae longo post tempore sensim
corruerant: sunt qui prolapsis lentius ipsis
insideant: alii galeas et scuta sub aede
55 suspendunt scabris transennis. Intima sordet
cella silens: Vestae restinctus desiit ignis
translucere foras. Conventum celsa frequentem
mirantur procul ignotae Capitolia plebis.
Saturni iuxta fanum lapis illitus auro
60 tunc fuit, unde vias emisit Roma per orbem
terrarum, saxo stratas et dura sonantes.
Septenae quater inde viae simul omne ruebant
in spatium, et primum tacitis utrimque sepulcris
et tumulis suberant et funereis cyparissis:
65 dein recta virides agros et sola locorum
findebant, scalpris excisas ordine rupes
silvarumque novo violata silentia ferro,
et rapida aeterno superabant flumina ponte
et dedignatas submissis flexibus Alpes.
70 Has caligae trivere graves canthique rotarum
atque in mundanos laturae signa cohortes.
Illic, unde olim vi prorupere viae, ceu
tela sagittari magni tendentis in orbem
arcum fatalem, tum saxo rex Gothus aureo
75 applicitus, «Vindex» inquit «Deus exstitit ultorque:
urbem, qui vicit, delebit funditus idem.
Esto sacra Deo: ruat in sua moenia caelum!»
Dein timidos squalens accepit curia patres:
rex vocat. Extremus Romae fuit ille senatus.
80 Pleraque quaerebant hominem subsellia frustra.
Magna levi tantum tritu pedis aula sonabat.
Patres conscriptos exceperat angulus omnes
unus: oves ut si sonitus percussit et ictus,
extrema stabuli tacitae densentur in umbra
85 aspectantque diu. Tum rex haec rettulit: «Urbem
vestro more, patres, possum delere, solumque
linquere pascendum gregibus, quibus inflet avenam
assidens aris et ruderibus muscosis
upilio secum citra pomoeria solus:
90 vos autem dare iure neci: ius sanguinis est mi,
ius habeo gladii. Non utar. Vos ego servos
abducam populumque omnem, quicumque supersunt,
et linquam ventis et tempestatibus urbem».
Dixerat. «Ite: nihil iam te, Romane, moramur».
95 Interea paucos tutis exire latebris
et geticas sufferre minas cogebat egestas,
matres et pueros et inani flore puellas.

122