Page 123 - Carmina - Poesie latine
P. 123
Tum quae divitiis inopes iuvisset et aegros,
panis egens erravit anus: quam protinus hostes
100 monstrabant digito dicentes unus et alter:
«Rusticiana! Viri luat impia facta Boëthi.
Quin Amalis infesta diu fuit ipsa, nec umquam
desiit, ausa etiam regis detrudere signum...»
Haec Halmal quidam, cui Vuldulf: «O bona mater,
105 cui geminus gemino dependet ab ubere consul!
En, haec illa potens opibus geminaque beata
prole, viri felix olim, divo patre Roma est!»
«Quaeritat orba cibum frustra quae nutriit omnes».
Tandem rex omnes iam discessurus abegit
110 ut pecudes: dein plaustra vias trivere sonantes
praedae plena Gothique equites Amalaeque cohortes,
et victor procul auratis evanuit armis.
Desertam magno Romam sub sole relinquit.
Et tacitam cernens sensim sol occidit afflans
115 tarda luce tholos et proceros obeliscos:
frustraque exoriens e somno suscitat idem.
Nullus in urbe sonus, subitae nisi forte ruinae,
aut si quid crepitant vento claudente fenestrae.
Nulla nisi errantum triviis queribunda canum vox:
120 qui postquam gemitu resonant monumenta sub urbem
assiduo, vulpes catulos educit et ambit
templa fori, statuas et grandes cauta columnas.
Multus Aventino descendit vertice vultur.
Est quod edant. Urbi renovant natale iacenti
125 augurium. Plectunt imbres caecaeque procellae
defunctamque urit flammanti fulgure caelum.
Mox ver advenit. Tunc autem effundere coepit
nulli conspectos e muto Roma sepulcro
atque ex maceriis udis plateisque viisque
130 tectisque et fracto templorum limine flores,
audierat quae divino dea nomine Flora.
II
SANCTUS THEODORUS
Aegra Palatinum scandit muliercula montem.
Sane quam longe venit: ut quae genua trahat vix
et plantas vix tollat humo puerumque gementem
135 saepius ex ulna subsistens mutet in ulnam,
nec cessat mulcere manu nec dicere, Lalla,
dum puer infantem mittens quandoque querelam
gestit brachiolis et cruscula flaccida motat.
«Desine flere, puer: tandem pervenimus: hic iam
140 has tibi rite deus faciet lactescere mammas.
Ille ferae potuit, poteris tu sugere matris».
Haec dicens reptat, multiisque per omnia caespes
obicitur pedibus late frondentis acanthi,
atque oblita sui caecis de stirpibus arbos.
123