Page 125 - Carmina - Poesie latine

istud» ait «signis poteris cognoscere templum?»
«Esse lupam perhibent quae praebeat ubera binis
mammarum pueris. Est autem Romulus horum
alter qui semper mansuram condidit urbem...»
200 «Urbem mansuram, mulier, circumspice semper!»
Sic ait intenditque manus et rudera monstrat
hinc illinc prolapsa solo statuasque iacentes,
tum lapidum scabiem, tum saxa virentia musco,
tum putres, hederis fretos cingentibus, arcus.
205 Ignarum plane rerum tegit omnia gramen
et grex aeternam passim depascitur urbem.
«Haec olim quondam, mulier pagana, fuerunt.
Roma fuit. Quaerisne lupam? Deiecimus. Hic, hic
praebebat mammas idolon turpe gemellis
210 daemonibus. Proprio fera nunc latet illa sub antro.
Iamque abeas lateasque tuo procul abdita pago.
Imperat hic Christus, nec cuiquam iam locus est, qui
divinos praestare lupae contendat honores».
Arcano mulier perculsa timore recessit
215 et silvam petiit desolatasque ruinas,
nec clara perpessa die descendere clivo
usque pererravit Romae deserta Quadratae.
Saepe illam truncae pavidam texere columnae,
saepe etiam paries ventosae dirutus aulae,
220 inque lithostroto quaesivit lassa quietem,
cum prope lucifugas audiret stridere mures,
et terrens veterem putrido sub cortice picum
in luco sacra decerpsit ab arbore bacas:
mulcebatque simul puerum gremioque fovebat
225 plorantem minus ac minus. Et sic vespera facta est.
Tum, quoniam turbae sonitus scandentis ad aures
venerata et variae voces anuumque susurrus,
aufugit, frustraque rubus prohibebat, in antrum,
seditque et sensim scruposis tuta latebris
230 exseruit mammam puerique os ubere clausit.
Hinc umbra mater tacita circumdata cantum
audiit. Edebat Theodori ecclesia mixtum
organicis cantum bombis et turis odore.
Sub primas aderant tenebras Agnumque canebant,
235 terras rore feras pacantem sanguinis Agnum.
Suspexit mater, puerum dum lactat, et ipsi
instantem capiti sublustri vidit in umbra,
obductam filicum pennis viridique capillo,
formam muta lupae. Natali stabat in antro
240 firmiter, et pueros proiectos mutis alebat
ad Romam paulum flexa cervice futuram.

III

PALLAS*

Effodiunt homines deserti saxa Palati
125