Page 130 - Carmina - Poesie latine
P. 130
Tandem cum flores iam ver aperiret, et undas
volveret uberior magno cum murmure Thybris,
fulserunt olim campis et collibus ignes
undique, nocte sacra, flammas ut curreret amnis.
50 Pastores circum domibus silvestribus ignem
subdiderant, cum mutarent umbracula muris,
et flammas saltu superantes rite canebant:
«Ignis pure, potens ignis, bone mulciber ignis,
has absume casas, hos textos abripe nidos:
55 non volucres sumus, alme; lupi sumus. Ite, breves res!
Iam nos aeternum mansuram condimus urbem,
tuque focum penitus certum, vigil ignis, habebis».
At parte ex alia iuvenum fera turma fremebat:
«Nos errori nos hora fugax aliusque iuvet sol
60 semper et usque recens antiquis terra sub astris.
Vos ultro vobis residem circumdate fossam:
nos sine fine manet via nos sine limite tellus.
Nempe lupi sumus, ast aquilarum quaerimus alas».
Mane Palatinum collem cingebat arator
65 imas proscindens in quadrum vomere glebas,
albaque vacca iugum pariter taurusque ferebat
fulvus, et afflabant inter se saepe gementes;
innixique pedo caprinis pellibus hirti
astabant operi cives hic inde futuri.
70 At quibus error erat per devia pabula cordi
herbaque fertilius pecudum sub dente renascens,
semina ridebant caeco peritura veterno.
Torvi utrimque oculi; motabat anhelitus auras.
Principis hac stabat frater nutritus eodem
75 lacte ferae, pastor dedignans ore colonum.
Sed taciti durare boves tacitosque per omnes
pergere terribilem fugientes pone bubulcum.
Hic ample sub sole datis immobilis alis
forma aquilae visa est opus osservare diu, mox
80 defixis illuc oculis se mergere caelo.
Splendidior gladio patientis vomis aratri
tum potiebatur solida per vulnera terra.
At iuxta Tiberis lutulento flumine collem
lambebat maiora sonans pubemque vocabat:
85 «Heus, rostro navis qui terram scinditis unco,
quam detraxistis navi iam reddite proram,
atque in me longos infindite vomere sulcos
usque ad caeruleum, iuvenes, maris aequor, et ultra.
Est operae!» Sic assiduo cum murmure Thybris;
90 atque a longinquo crebescens litore vernus
ventulus et salsa tangens aspergine nares,
«Heus, qui» dicebat «pastores conditis urbem,
hic est vestibulum, sunt ostia caerula vobis,
130