Page 131 - Carmina - Poesie latine
P. 131

respersumque ipso magnum sonat aequore limen.
            95     Strata via est, cives, liquidis hinc labilis undis.
                   Urbs intro est vobis, patet egredientibus orbis».
                   Tunc amor undarum pastorum more vagarum
                   incessit memores atque orbem pascere totum.


                        Qui, veneranda Pales, tepido te lacte piabant,
            100    dum vana calamos et flores tondet in urbe
                   bucula, dum taurus longum bibit; atque sonat mons
                   ingenti clamore tuus. Rixantur in ipso
                   pastores sulco defunctum propter aratrum.
                   His armat sparus infestas, his ascia dextras.
            105    Nam pars e terra lapides excidere passim
                   coeperat. Hinc alii laesae miserescere terrae:
                   ― Non satis est, rastro si pulsant, vomere findunt;
                   heu! nunc ossa parant etiam perfringere matris! ‖
                   Hinc pugna exoritur, fabrilisque ascia caedem
            110    sentit, et in roseo dubius tremis, Hespere, caelo
                   suffusas labi terrestri sanguine nubes.


                        Roma sed exsistens e sulco pura cruento
                   sacravit Terrae Matri, qua laeserat et qua
                   esset per gentes omnes laesura, bipennem.
            115    Ascia, teque eadem magnae devovit in oris
                   omnibus Italiae, dein toto condidit orbe.
                   Tu fanis arisque subes, tu caeca theatris
                   semirutis, tu deciduis prope nubila thermis.
                   Rheni te ripae senserunt intus et Istri,
            120    silvaeque indomitae propriaeque leonis arenae.
                   Tu propter moles, veterum monumenta gigantum,
                   mutaeque ante oculos aeternum Sphingis apertos,
                   supposita es nulla castris aetate movendis.
                   Tu lapides longis scalpsisti saeva triumphis:
            125    per te romanus caelum sibi finiit arcus
                   lunatum, et magnis iter insedere columnis
                   quas numquam clausas habet ingens Gloria portas.


                        Nam prope Saturnum cippus fuit oblitus auro,
                   maximus, unde vias emisit Roma per orbem
            130    terrarum, saxo stratas et dura sonantes.
                   Septenae quater inde viae simul omne ruebant
                   in spatium, et primum tacitis utrimque sepulcris
                   et tumulis suberant et funereis cyparissis:
                   dein recta virides agros et sola locorum
            135    findebant scalprisque excisas ordine rupes
                   silvarumque novo violata silentia ferro,
                   et rapida aeterno superabant flumina ponte,
                   et dedignatas submissis flexibus Alpes.
                   Tot lapide ex illo iam prorupere viae vi,

                                                           131
   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136