Page 116 - Carmina - Poesie latine

FANUM APOLLINIS

Putre senescebat deserto in litore fanum.
Semirutae stabant hedera cingente columnae,
muscus humi triglyphos circum lateresque linebat,
iamque ipsum limen tenues effuderat herbas,
5 et rubus implerat multa propagine lucum.
Aeditumus morti servabat proximus aedem
iam collabentem, veteres vetus ipse ruinas.
At cellae in medio, taciti velut immemor aevi,
arboris haerebat trunco modo puber Apollo.
10 Iamdudum priscis aberant sua numina templis,
templaque corruerant: terra caeloque repulsi
daemones errabant, ventis et nubibus acti:
deseruere Lares vicos et compita: passim
deflebant fontes summisso murmure nymphas.
15 Unus in occulto fani iuvenalis Apollo
stabat agens aliud, subrepentique lacertae
insidiabatur. Suspendit dextra sagittam:
ipse silet: sese iamiamque lacerta deo dat.
Dum cellam scopis verrit bene mane sacerdos
20 et puero non nulla loquax edisserit ex re
marmoreo... clari florebat lumine solis
vividus... ecce fores paulum crepuere. "Quid?" inquit
aeditumus "sonitum fecisse fores rear? Immo
trabs fecit rimam, nisi si levis exsiluit mus".
25 Mox cum securus deverrere pergeret aedem,
pultatum est iterum. «Quis me vult?» inquit, et anceps
apportans laeva scopas processit in aulam
excussitque seram. Tum putres dextera valvas
adduxit molita diu. Caprarius extra
30 limen erat peramque humeris suspensus et utrem,
haerebatque pedo connexis cruribus haedus.
«Salvos sis» inquit. «Salve» respondet. «Oportet
hoc fanum, ut quidam monstravit, Apollinis esse».
«Est, vel potius fuit: hinc, reor, in tua pascua longe est».
35 Explicitos pastor digitos intendit in auras,
et per caeruleum circumtulit Apenninum.
Olli abscondebat caulas mons concolor aethrae.
«Quid cessas» inquit «divinam qui faciat rem
huc unum quemvis arcessere? Iam satis haedus
40 illisit laxum tergo caput. Estne sacerdos
intus?» «Apud te adest». «Facis ergo munditias,
qui idem sacra facis?» «Facio». «Miseranter». «Oportet
quicquid di dant, ferre». «Senex, audire domi me
dicentem memini proavum... Bene cascus et idem
45 durus erat, quernus, minime cariosus... Is autem
in caulis super hoc dicebat Apolline multa.
"Hunc semel in vita, quae res bene vortat, adite:
nam valet et pollet morbos difendere visos
invisosque, luemque averruncare necemque,

116