Page 60 - Carmina - Poesie latine

clausit, nil crassum minus et nil suavius illo est,
quod vico Scauri parat unguentarius imus.
Hunc Glycera stephanepolis prope tangit ... At hercle
100 ecquid in unguentis caelebs sertisve laborem?
quamquam o!» Tum pueri, paulum cunctatus, ad aurem
«I, puer, et pulchrae, nosti quam forte, Neaerae
dic, veniat cithara (nempe est citharistria) sumpta.
Dic, properet: compto nihil est opus. Opperiar ... Si
105 ianitor aut ... attende, puer ... si ianitor aut si
ipsa negat, noli nimius clamare: facesse».
Post secum: "Talem non est experta Neaera
illa prior; ditemque in paupertate iuventus
me caelo fulgens faciebat stella sereno.
110 Nunc vero ..." «Nobis igitur negat illa?» «Negavit».
Quid faciat? Festo cenabis solus, Horati,
et solitas illas tecum meditabere nugas.
Nonne urguent Sosii semper maiora petentes?
Nonne librum Caesar tuus ὀγϰωδέστερον optat?
115 Extruitur dum cena, iubet tabulas sibi ferri
atque aliis parat exiguum subscribere carmen.
Herculis (in mentem veniunt quae multa vagantem
perculerant) ritu modo dictus: scriptitat: o plebs.
Saepe stilum vertit, scalpit caput, exarat, haeret.
120 Vixdum desierat suspirans consule vates
(consule quo demum vixisset!) scribere Planco,
ecce, fores pultare manus, dein stridere vestis
et positae paulum citharae vibrare fides et
in nodum religata comam prodire Neaera.
125 «Me tibi desse meo potuisti credere vati?
Quid muttis? istum men exhorrere capillum?
Perpetuo gaudes aetatis flore poeta».

60