Page 59 - Carmina - Poesie latine

atque tacete: aegro quidam de Caesare narrat
nescioquid». «Vapide (iam verbo principis utor)
se princeps habet. En subito morbus furit.
Omnes exanimi medicis instare deosque precari ...»
50 «Morte quidem, cives, laurus venale τι χρῆμα.
Nunc urbem repetit, petiit qui praemia laudis,
laudis avens tantum nec tantum prodigus aevi ...»
«Graeculus insanit». «Quae nunc nova turba?» «Quid istinc
truditis?» «Adveniunt matronae». «Conspice cunctas
55 vittatas». «Mulierne est an dea?» «Livia». «Gaudet
nimirum natum mox complexura tribunum».
«At soror Augusti me detinet. Ut pia!» «Matrem
Marcelli, quaeso, monstres». «Ibi Iulia (nostin?):
interior sedet huic Octavia». «Di tibi multa,
60 di nato bona multa tuo». «Carum caput!» «Omnes
unguibus insistunt visuri deinde, quod ante».
«Leniter o!» «Ne nos contundite!» «State!» «Procacis
hoc est et nimis audacis ...» «Bona, numquid ademi?»
«Ista quidem vis est». «Quidnam fert iste tumultus?»
65 «Parcite» sic Flaccus ridens, «puerique puellaeque
(heu modo vos inlata sinat vis esse puellas!)
istis (omen habent) moniti iam parcite verbis.
Quis caecos timet Augusto redeunte tumultus?
quisve mori per vim metuit te principe, Caesar?»
70 Dixerat et turbam simul eluctatus abibat,
atque aliquis «Pulchre, recte: sapit» inquit «homullus».
Dum vespertinus redit, et simul undique turba
(milia multa pedum resonant diversa per umbram:
ostia panduntur; deinceps dilabitur omnis
75 inque suas grex quisque domos, ut hirundinis alta
sub trabe clamosos nidus bibit ordine pullos:
cena Lares adolet, cellas et congius implet
Caesaris), hem! secum meditatur multa poeta.
"Orbi igitur iam parta quies. Plebecula cenat
80 empta gravi pulmenta, modum legemque, labore.
Haec canerent sparsi Romana caede Philippi?
Quis non translatos alio tibi, Roma, penates
aut iam per vacuum vidisset civibus orbem
perpetuis equitare feros ululatibus hostes?
85 Qui fuit ille dies! Quartum, nisi fallor, ab illo
mox aderit lustrum, mihi nuper condidit aetas
octavum, capitique nives inspergit et acri
nescioquid glaciat sensim mihi flamine mentem.
Non sum qualis eram. Quam vellem paene per illam
90 militiam reddi, calidus te consule, Plance,
agminibus lentis properis et pellibus, armis
impiger et lituis! Verum quid sic queror, aut cur
ipsis sobrius adsisto potantibus unus?
«I, puer, atque notae refer interioris ab horreis
95 Sulpiciis (cave det pro vino verba!) lagenam;
unguentumque petas. Tarda nisi nocte tabernam
59