Page 41 - Carmina - Poesie latine

Et silet in dicto, nam secum cetera volvit.

XVIII

VACUNA

Otium rogat sedens
395 tuis viator aedibus, Vacuna:
tuque sub tholo quatis
sursumque tollis lanceam trementem.

«Diva sum ferox» ais,
«decepte voce nominisque forma!
400 Vita vis, homo, est: abi:
nunc militandum: mortuus vacabis!»

Et pede dimotis saxis et sentibus ipsam
ingreditur cellam: stat rite et numen adorat.

XIX

VIRTUS

Ubi in hostes abiturus prece te sollicitabat,
405 dea, miles, venit et te pius ambit Quiris: adsto
tibi, Virtus, ego vates.

Decet hoc te putre fanum, decet asper rubus, et me,
dea, non dedecet: ex his ego muris mihi fractis
hederas praemia carpam.

410 Sic hederam carpit. Tacitum canit ultima carmen
tunc lyra vicenis resonans sub pectine chordis.

XX

HEDERA

Nulla, si sapiam, magis ista tempora cingi
fronde poeta velim,
quam sine fraude metam licet et qua se abstinet omnis
415 turba caretque libens.

Tu nudos vestis muros, tu pulla ruinas
atque sepulcra memor.
Abscondis sane, sed item complecteris, ornas
palmitibusque foves...

420 Hic hederas ubi, Quinte, manu te cernit habentem,
«Fert ager hic hederam, non» inquit vilicus «uvam».

Omnia Horati metra in hac satura eodem ordine occurrunt quo in eius libris aut primum aut semel leguntur: Epod. 1, 11,
12, 13, 14, 16, 17; Carm. I: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 11; II: 18; III: 12; IV: 7.

41