Page 22 - Carmina - Poesie latine

ECLOGA XI SIVE OVIS PECULIARIS

Etiam opilio qui pascit, mater, alienas oveis,
aliquam habet peculiarem, qui spem soletur suam.
PLAUT. Asin. III I

Mannis iuncta pigris ad Lirim raeda vehebat
Vergilium. Varius comites et Tucca. «Vetamur»
inquit Vergilius «positam contingere metam:
Vesper adest». «Dilecte, tuum diffidere, Publi,
5 semper erit:» Varius respondet. Plotius instat:
«Desperare soles ab aperto carcere calcem ...»
«Quin immo» Varius sic interfatur amicum
«decurso spatio creta cunctaris in ipsa:
ut nunc rite novem musas meditatus avena
10 haeres atque choro dubitas adiungere Gallum».
«Qui nimium metuit,» respondet Publius «idem
et cupit. Ut cupio prima mox nocte cohorti
et Maecenati lepidoque occurrere Flacco!
Sed vix deponet Sinuessae raeda per umbram,
15 nedum Minturnis quassos ultrave. Quid ergo est?
Cur opportuno non pernoctamus in illo
diversoriolo? ianum triviumque videte.
Hic requiescemus. Sociis bene mane iuvabit
non animo solum sed fronte occurrere laetos».
20 Sic placuit: sistunt mannos ipsique tabernam
introeunt titulo perlecto non sine risu:

BALNEVS VRBICUS HEIC LAVAT.
OMNIA COMMODA PRAESTO.

Tum: «Salvete, patres,» in trito limine copa
incipit: «est quidquid qui pulcre victitat, optet:
25 sunt balani, conchae, lepades, est perna, nec escae
molliculae desunt, est caseus aridus, est ... est ...
est sinuessani veteris cadus unus ...» «Abunde!»
aiunt ridentes. «Quibus ergo victibus ornem
nunc cenam? Sat erit dixisse». «Lavabimur». «Eia!»
30 «Urbanis crudisque ignosce». «Nihil moror» inquit.
Vesper erat: sed clara dies decedere nocti
cum nollet, cunctans super obvia quaeque tremebat,
culmina villarum, florentes ordine malos
et pinus lentasque cacuminibus cyparissos.
35 Tum discedenti sensim nec sponte diei
hinc illinc plausu volucres et voce favebant:
esse sibi reliquum quod agant: ne devolet: esse
extremam stipulam nidis unde unde ferendam,
extremum edendum geniali ex arbore cantum.
40 Dum comites horrent in thermis multa iocantes,
Vergilius voces avium captabat in arvo
incedens lente qua callis duceret ipse:
ecce autem casulam paleis et arundine textam

22