Page 18 - Carmina - Poesie latine

50 est nullus, Syrio qui non sit natus onagro».
Haec dum Maecenas loquitur, iam Vedius illos
errones oculos ad par adiecit equorum
adversum: raedam dein dedignatus, ad ipsum
venit herum: supplexque admovit ad oscula dextram.
55 «I nunc» mox raeda praeter dicebat eunte
Flaccus «et huic pare legio romana tribuno!
At cum contuleris servili pila ligoni,
ante renidentes ferro quam longa cohortes
expedias, ostende ducem, notaque Quiritem
60 admirabuntur fugitivi compede tritum.
Siccine rostra fori Davum videre togatum?
Dama viam sacram praetexta verrat, et intus
muraenas servus consorti carne saginet?
hunc et ad ingenuam princeps admittere mensam
65 audeat?» Hic placide Maecenas: «Hora quota est?
Heu! sol nimius multusque dies. Recitate, poetae,
quod tamquam puris animum refrigeret undis.
Vatis idem carmen mihi, quod numerosus aquae fons,
quem procul audivit sitiens mussare viator.
70 Est iter et vitae labor: errantemque poeta
invitat: "Venias! hic est aqua dulcis et umbra!
quid magis exoptes? viridique in gramine somnus."
Civibus hoc magnum dulci suadete loquela,
"siquis fonticulo possit finire sitim, ne
75 flumen amet: quodcumque ultro citroque petamus,
esse hic, esse Ulubris, in agelli finibus esse.
Rus vocat: - Em! nudo quidquid bene feceris, inquit,
haud obliviscar: sulcos mihi redde priores,
redde pie florere, meis mugire iuvencis:
80 te tibi restituam. - " Quit leges figere Caesar,
mores ipse nequit: gladios incude refingat,
non animos: hydram qui clava contudit, idem
non tigres mulcere valet, non ducere quercus.
Quid si plebs onagros inhiat nebulonis et aurum
85 et vivaria? quid si iam conrepsit in urbem
rusticus et tandem spreto romanus aratro
mavolt in scaenis circoque movere manus, quam
in segete? At quorsum nunc haec? Dic, Quinte, mihi, si
spectasti ludos: Thraex est Gallina Syro par?»
90 Iamque tua longa velox deverterat, Appi,
raeda via, tacitasque rotas herbosa ferebat
semita: tum multus frondosis passer ab ulmis
avolat, atque togas aliqui miratur et urbem
rusticus: hinnitu manni sua rura salutant.
95 «O rus» et secum meditatur Horatius «ecquis
sponte tibi sanus vale dixerit? Ecce meum cor
hic segeti, silvae, vinetis, bubus adhinnit.
O ubi Bantini saltus et laeta Ferenti
arva? quis et reddat te, fons muscose? quis et te
100 nec puero mihi nec raucis inimice palumbis,

18