Page 20 - Carmina - Poesie latine

Hic apiique comae graciles, hic caseus, hic est
ruta rigens, et cuncta frequens pistillus obivit.
Cur non hoc edimus te nunc auctore moretum?
155 Nam pro puleio nobis haec ruta futura est.
Vilice, nil refert, quo ponas unctius, hac te
atque illac circumcursare: iube modo nobis
apponi tria de medio pulmenta catino».
Praebet iussa viris patinam pia vilica: tollant,
160 orat: id urbanis merito sordere palatis:
ne vero abstineant: famulis satis esse superque.
Sic libata viri gustant, et multa iocatur
Maecenas rugam ridens vescentis Horati,
vilica cum narrat cuidam placuisse tribuli
165 has epulas, equiti romano calceolos qui
conficeret. «Cessasne bonam Venusinus in offam?»
Vergilius tacet et dulces reminiscitur Andes.
Circumeunt pransi villam, bubileque visunt
iam vacuum (vituli resonabat voce relicti)
170 doliaque in cella magnique voluminis orcas
albanique cados gypsato cortice cautos.
Hinc per agrum reptant vario sermone terentes
tempus. «An in me aliquid maerens offendis, Horati?»
infit Maecenas «edisti rapa Quirini,
175 sive aliud quid idemque». «Immo mirabar ego te,
Maecenas, ut quem victu cultuque Quirites
molliculum rodant, hic vesci pane secundo,
hic et olens modica patina prandere moretum.
Me cichorea iuvant, nigris ego pascor olivis.
180 Sed cum serpyllo tua Testylis allia, Publi,
plura quidem nimio, nisi fallor, contudit». «Eia!
nil medium est!» Haec inter eos ad tecta vocabat
clamor et hinc illinc turbae concursus agrestis.
Tirones famulus domitabat forte iuvencos
185 ad plaustrum traheamque senex. Huic candida pectus
barba tegit, cani volitant a fronte capilli,
dum stans in longo stimulum temone minatur
tauris, et verbis agitat. Praerupta viri vox,
taurorum flatu mugituque acrior ipso,
190 nec sonat humanum: longinquas illa paludes
et silvas et bella sonat: sed barbara tauri
quid sibi verba velint uni sentire videntur.
Iam fertur cursu, iam plaustrum paene togatos
opprimit incautos: deus ille in pulvere prodit
195 ex alio veniens, saevis cum bubus, Olympo
nubifero: pontumque oculis imitatur et enses
caeruleos. Plaustrum vitant, et vilicus (illis
namque aderat subito): «Paulo est cerebrosior, idem
longe aliis praestat prensos domitare novellos.
200 Mos illi patrius. Iunctis ibi rite iuvencis
uxores dicuntur emi. Sic Flavus et emit
(dixerunt istum conservi nomine Flavum)

20