Page 195 - Carmina - Poesie latine

Nullus homo foret, et silvis nunc obsita tellus
implacabilium resonaret bella ferarum,
vosque supervacui taederet, sidera, caeli,
155 nulli visa, faces in caeco funere claras.
Nos sumus auxilio, lupe mansuefacte, vigemusque
arte tua, — nec bella manent nisi nostra per orbem,
nec superest alius nobis lupus, atque viro vir
et populus populo meliori maior et arma
160 artibus: et sordent inamoeno sidera caelo
nulli visa: — nec heu! tu nos ad talia pridem
servasti, nec nos ita depugnare docebas,
fide canis: sed ovi iussisti parcere captae
tutaque pro tepida concedere pabula lana.
165 Vexabas lupus, adservas canis, ac pius agnum
demulces et ero monstras opis asper egentem
latrando. Tu tela pedo, tu lacte cruorem
et mutare gravem suasisti moribus iram.
Qui per aperta feras insectabare pedum vi,
170 idem nunc tarde gressus comitaris euntis
pastoris timidasque vetas deerrare capellas.
Nec tamen adsumis quicquam tibi praeter erilis
relliquias dapis: ex praeda contentus edebas
nuper ut ossa, serum sic iam de lacte ligurris.
175 Salve, fide canis. Qua fumus volvitur et qua
sulcus hiat, tuus adsurgit latratus in auras.
Tu regis errantes, solaris in Alpibus aegros,
exanimos reficis, calido fodis ore sepultos:
tu pueros vigil observas ad naufraga custos
180 litora, et a gelidis torpentes excipis undis:
tu celer in libycis damam praevertis arenis,
carpentemque vides et vix mandente potiris:
tu iunctus traheae summas perlaberis oras
et iam vestigas terrarumque olfacis axem.
185 Hic petis horrendos audaci dente leones,
hic venaris avem, potior pedes alite, parvam,
hic circumcursas, obsonature, macellum
sportam dente ferens, hic tinnula cymbala pulsas
et Maccum geris, hic ab ero discedere functo
190 posse negas ipsumque foves in morte sepulcrum.

v. 142 Cfr. Curtius Grundzuege d. Gr. Et. 158, 84: 156, 79.

195