Page 108 - Carmina - Poesie latine
P. 108

AGAPE

                   «Pax, Phoebe mater, tibi». «Pax tibi, Iunia». «Non est
                   ut dicas cena me pervenisse comesa:
                   omnes praecessi». «Praecedis iure». «Benigne.
                   Ut iuvat urbs? ut te vicus turarius? an non
            5      te desiderium Cenchraeae macerat orae?»
                   «Cur, soror? Interdum me demigrasse negarim,
                   vocibus ut notis circumsonor. Est, puto, portus
                   urbs...» «Orbis, Phoebe, terrarum portus. Ut autem
                   rem geris? ecquidnam facis hoc ex ture lucelli?»
            10     «Sic satis. At nimium quam vos assistitis, ex quo
                   adveni». «Merito: cum multis adstiteris tu».
                        Haec sub dicta, fores patefiunt. «Pax tibi, Phoebe».
                   «Pax tibi, Prisca». «Tibi, pax, mater». «Pax tibi, virgo».
                   «Plantam respicias in primo flore novellam,»
            15     Prisca ait «Anthusan». »Sic ros, Anthusa, riget te,
                   et tener insertam distas oleaster olivam!
                   respondet Phoebe, dulcem complexa puellam.
                   Vesper erat primasque faces accendere tempus
                   tandem, namque aestiva diu subluxerat umbra:
            20     emicuit tandem patulis candela fenestris
                   et tremuit veluti multa lampyride vicus.
                   Nox subiit dubiis surgentis flatibus Euri
                   turbida: praetereunt ingentia nubila Romam.
                   Crevit at in triviis clamorque et turba popelli
            25     lucifugi, surdo flexus atque arcta viarum
                   murmure fervebant. Resonant, temulenta popinae
                   cantica, mox raucae subito convicia rixae:
                   hic et sistra manu quatiunt et cymbala pulsant,
                   illic audiri frustra lyra trita laborat.
            30     Augur Phryx alibi vocat ad cantamina plebem
                   vocibus et plausu: pergit Iudaeus ubique
                   circitor in cophino mercem laudare latentem.
                   Hunc inter strepitum turaria saepius hiscit
                   et versae leviter strident in cardine valvae.
            35     Introeunt viduae demissoque ore puellae,
                   et iuvenes vetulique senes vernaeque loquaces
                   et servus limis oculis circumspiciens et
                   diducta tunica faber: hic Syrus, huic caput albae
                   ora togae texit, valvas cum scalperet ungui:
            40     externi plerique viri, pressisque canentes
                   per Tuscum vicum Solymorum cantica labris.
                   Ingressi pacemque ferunt et pace fruuntur.
                   Oscula dant tacitique sedent. Obmurmurat Eurus
                   et fremitum Romae fert circumstantis ad aures.
            45          Apponebatur iam Phoebe cena ministra
                   et varius mensam iam cinxerat ordine coetus:
                   accedit cunctanter anus. Consurgitur. Adstat
                   immemor, ut si oculis nihil unum cernat apertis,
                   et canum caput assidue tremit. «Εἰρήνη σοι,

                                                           108
   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113