Page 180 - Carmina - Poesie latine

At setae sensus attingunt stirpibus ipsos:
haec stringit nares, haec quasdam vellicat aures.
Sic iter aurito baculo praetemptat in umbris
et prudens hastas vibrat formica sagaces,
50 scilicet, adloquitur cives et praevidet hostes.
Has artis formica manus est nacta ministras
et quibus appulsus minimos secura caveret:
his commissa volat munito tessera vallo,
quam quae non norit, nequiquam sera revertens,
55 sive seges tenuit seu nox errore fefellit,
orabit vigiles: dubiam custodia signi
excludet gelidisque sinet tabere pruinis.
Sed non formicis ideo domus omnibus una:
sunt quibus interdum quercus placuere cavatae
60 et putris caries ligni stirpesque sepultae.
Vidi equidem pictos fragili sub cortice libros,
exiguis sculptum caelis opus. Adspice rerum
somnia: sunt florum rictus linguaeque trisulcae,
est pueri species molli pubentis acantho.
65 Nimirum malis opifex instructus et unco
forcipe comprendit quidvis et mordicus aufert;
ancipiti introrsus malae sinuantur acutae
cuspide et obliquis serratae dentibus horrent;
ut nec scalpellis egeat, nec subula desit,
70 nec quae multa faber resona suspendit in umbra:
non limae livor, non ravo serrula cantu,
non terebra exsugens tereti vertigine lignum.
At sua portat inops ipsam formica tabernam
ferramenta domo exsiliens brevis: adligat, inquam,
75 sarcinulas bene mane, silenti conligit umbra.
Non aliter fabri parvas redeuntis ad aedes
arma sonant umeris, cum clara sordidus aula
descendens tunicaeque sinus et ponderat aera:
quo casulam propius fertur tacitumque caminum
80 et pueros, operam sentit licuisse minoris.
Iam lapides alias et saxa virentia musco
delectant et tuta quies et frigus opacum.
Nonne vides, aestas ubi fervet, ut atra sub omni
turma latet saxo? quod si quis forte removit,
85 undique bestiolas vidit trepidare bicornes
aut dulces morsu catulos aut ova gerentes.
Sunt quibus (ast alio liceat sub sole videre)
aedes texuntur solidoque alvearia tecto
magnaque ab arboribus pendent cunabula magnis
90 nec pluviae tenui, tenui nec pervia soli:
sistit et umbroso iacet hoc sub fornice pastor.
Est etiam tribus immanis quae plurima terram
aggerit in tuguri formam: magalia credit
advena: iam longas putat exaudire querellas
95 canticaque Aethiopum surdumque sonantia circum
tympana: vae misero, propius si veneris, hospes!

180