Page 48 - Carmina - Poesie latine

tristes ore senes: tacitaque serebat in umbra
95 vox levis illa bonum, dum pendent nubila, linum.
Orbilius tandem: «Lysippi signa refingit
remex: cavit enim Marcellus, sive alius quis ...»
«Mummius»; Orbilio, dum nominis immemor haeret,
ecce Cato respondet: «abi, dictare potes iam
100 Livi scripta senis, tam polles mente vigesque».
«Sane sex et abhinc mercari me piper annis
commemini Phoenice tuo, nisi fallor, amictum,
seu Glauco ...» «Nostri, baro, Dictynna ...» «Fateris».
«Fors illos hodie poteris curare caballos ...»
105 «Quid certem tibi, qui facias nunc, sole, poetas?»
«cum valeas ferulam tremulae minus addere dextrae».
«quin tibi cognomen Latiae fecere ... Charybdi ...»
«Grammaticam doceas oblitus nominis artem?»
«Atqui defecisse ferunt te solvere nomen».
110 His dictis abeunt diversi, multa frementes
canaque continuo quatientes tempora motu.

IV

Quos his prosequeris, Furi, de limine verbis:
«O miseros! alter sub culmis angitur, alter
sub tegulis moritur: summique fuere magistri.
115 Alterius carum nuper vendebat agellum
creditor: ex parvo vetulus nunc victitat horto
cauliculis senis, binis fortasse racemis:
alter litterulas oblitus praeterit ipsam
interdum crebroque senex, ut cetera, cenam.
120 O miseros» abiens aiebat: «nil mihi donet
posteritas, quin et contemnat: nil moror ipse,
dum miserum discat modo, me miserante, Catonem».
Hic vir emax: «Hominem nigrum magis esse putaram
quam pix est et nox et mors». Sosiusque: «Quid?» inquit:
125 nam gestans aderat librum modo pumice rasum:
«in vatem saevit non ultra carmina vates».
Tunc hospes: «Quanti liber hic mihi constet?» At ille
nil respondebat, sed ibidem a limine longe
prospiciens, «Opportune mihi,» clamat «Horati
130 Quinte, venis: iam cerne tuum prostare libellum
fucatum, calamistratum mundumque glabrumque,
Maecenas quos a nobis exposcit iambos».
Ille venit passu sedato, leniter intra
obtutum ridens Sosio procul, et «Mihi gratum
135 fecisti: salve, mi Luci: rure venimus:
ut frater valet?» «Est intus: concede: Maronis
ipse tui Marcus peragenda Georgica curat:
exaudire licet». «Bene narras: quod magis optem
est nihil: hoc umquam si aliud, tribuere Camenae
140 Vergilio nostro, multos quod vivat in annos,
carmen. At occurrit mihi nuper Furius: ecquem

48